Jak cytować
Abstrakt
Artykuł dotyczy recepcji tekstu Prologu Ewangelii Świętego Jana (J 1, 1-18) w antyku. Rzuca też światło jakie wydaje się mieć Wcielenie - to znaczy przyjęcie ciała człowieka przez Boga, jak to przestawiają redaktorzy pism zwanych ewangeliami stanowiącymi główną część Nowego Testamentu w Biblii – na życie rodzin antycznych i rodzin współczesnych. O rozumieniu Wcielenia – wyłożonego w starożytności przy pomocy filozoficznej koncepcji klasycznej logosu (Haller, 2013, s. 9-59; Krąpiec, 2017, s. 22-43) – czytamy w komentarzach Ojców Kościoła pisanych od III w. po narodzeniu J. Chr. i tekstach pisarzy chrześcijańskich w okresie średniowiecza. W wyniku Wcielenia, jak o nim piszą redaktorzy pism Nowego Testamentu i pism patrystycznych, część społeczeństwa żydowskiego oraz inne społeczności, które w starożytności uznały przyjście Boga Stworzyciela w Słowie (Hadot, 2019, s. 74-76; Domański, 2007) - Słowie, które przyjęło ciało człowieka Jezusa – świat wartości, o którym uczyli sokratycy, zyskał realność właśnie poprzez praktykę ludzkiego życia Boga Wcielonego - Jezusa, w pełni Boga i w pełni człowieka. W artykule przytaczane są komentarze patrystyczne do Prologu oraz wykorzystanie starożytnego rozumienia roli Jezusa w pracy współczesnych pedagogów
i psychologów – trenerów dialogu, pogłębienia relacji interpersonalnych, umiejętności przebaczania (Ostrowska, 1998b, s. 50-54), wzrostu duchowego poprzez wiedzę o istnieniu wartości i życia nimi, tak w rodzinie jak i w społeczeństwie.