Interpretacja czwartego przykazania Dekalogu w chorwackiej literaturze katechetycznej w dobie kontrreformacji

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest interpretacja czwartego przykazania Dekalogu w chorwackiej literaturze katechetycznej w dobie kontrreformacji. W pierwszej kolejności autor omawia początki literatury katechetycznej w Królestwie Chorwackim, w drugiej zaś przedstawia obraz rodziny
w katechizmach Ivana Grličicia, Jerolima Lipovčicia i Đuro Rapicia. W oparciu o teksty źródłowe autor stara się dokonać analizy modelu chorwackiej rodziny typowej dla okresu od XVI do XVIII wieku. Omawiane w artykule czwarte przykazanie dotyczy wszystkich aspektów życia rodzinnego. Obejmuje obowiązki dzieci wobec rodziców, braci i sióstr względem siebie oraz obowiązki dorosłych dzieci wobec ich starszych rodziców. Rodzina katolicka tworzy środowisko, w którym wiara jest wyznawana i świadczona, kiedy członkowie rodziny wspólnie się modlą, angażują się w uczenie się przez całe życie, wybaczają sobie nawzajem, służą sobie nawzajem, witają innych, potwierdzają
i celebrują życie oraz budują wspólnotę sprawiedliwości i miłosierdzia, pomagając sobie nawzajem żyć wiarą i wzrastać w wierze.