Słowa kluczowe
asystent rodziny
Franciszek
integracja
rozeznawanie
towarzyszenie
Jak cytować
Abstrakt
Celem artykułu jest ukazanie wskazań dla zawodu asystenta rodziny, wynikających z analizy adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka z 2016 r. Choć nie ma w niej wprost opisu profesji asystenta, to wydaje się, że zaproponowany przez niego nowy paradygmat duszpasterski może być cennym uzupełnieniem znanych w Polsce modeli wykonywania tego zawodu. Franciszek opisuje tę drogę za pomocą czterech czasowników: przyjąć – towarzyszyć – rozeznać – zintegrować. W ten sposób podkreśla personalistyczne ujęcie posługi małżeństwu i rodzinie oraz potrzebę uwzględnienia adekwatnej antropologii, czyli właściwej wizji człowieka. Czysto pragmatyczne i utylitarne traktowanie profesji asystenta rodziny, bez odniesienia do etyki, jest zbyt redukcyjnym i niewystarczającym ujęciem bogactwa jego działalności.
Bibliografia
Buttiglione, R. (2017). Risposte amichevoli ai critici di „Amoris Laetitia”, Milano: Edizioni Ares.
Dębska–Cenian, A. (2010). Asystowanie – rozważanie na temat istoty tego silnie zindywidualizowanego wsparcia, (w:) M. Szpunar (red.), Asystentura rodziny. Nowatorska metoda pomocy społecznej w Polsce, 67–72, Gdynia: MGT.
Franciszek, (2013). Adhortacja apostolska „Evangelii gaudium” o głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie, Kraków: Wydawnictwo M.
Franciszek, (2016). Posynodalna Adhortacja apostolska „Amoris laetitia” o miłości w rodzinie (19 marca 2016 r.), Wrocław: Wydawnictwo TUM.
Franciszek, (2019). Stanowczo apeluję o wszechstronna walkę przeciwko wykorzystaniu nieletnich. Przemówienie Papieża na zakończenie obrad (24 lutego 2019 r.), L’Osservatore Romano, wyd. pol., nr 3 (411), 22–29.
Główny Urząd Statystyczny, (2019). Sytuacja demograficzna Polski do 2018 r. Tworzenie i rozpad rodzin, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych.
Góralski, W. (2016). Adhortacja apostolska „Amoris laetitia” papieża Franciszka. Prezentacja dokumentu z komentarzem do nn. 300–308, Płock: Płocki Instytut Wydawniczy.
Granados, J., Kampowski, S., Pérez–Soba, J.J. (2016). „Amoris laetitia”. Accompagnare, discernere, integrare. Vademecum per una nuova pastorale familiare, Siena: Cantagalli.
Gryz, K. (2018). Prawo stopniowości w posynodalnych adhortacjach o rodzinie Familiaris consortio i Amoris laetitia, Teologia i Moralność, 1 (23), 153–179. https://doi.org/10.14746/tim.2018.23.1.9.
Jan Paweł II, (1981). Adhortacja apostolska „Familiaris consortio” o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym (22 listopada 1981 r.), Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
Krasiejko, I. (2013). Zawód asystenta rodziny w procesie profesjonalizacji. Wstęp do teorii i praktyki nowej profesji społecznej, Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.
Krasiejko, I. (2014). Etapy metodycznego działania asystenta z rodziną w ujęciu Podejścia Skoncentrowanego na Rozwiązaniach, Podlaski Przegląd Społeczny, 3 (21), 19–31.
Krasiejko, I. (2016a). Asystentura rodziny. Rekomendacje metodyczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
Krasiejko, I. (2016b). Podejście Skoncentrowane na Rozwiązaniach w metodycznym działaniu asystentów rodziny, (w:) I. Krasiejko, M. Ciczkowska–Giedziun (red.), Praca socjalno–wychowawcza z rodziną w ujęciu wybranych koncepcji. Analiza metodycznego działania z osobami potrzebującymi pomocy, 55–90, Warszawa: Instytut Rozwoju Służb Społecznych – Wydawnictwo „GARMOND”.
Kućko, W. (2019). Dzielić się mądrością czasu w rodzinie. Wyzwania etyczne współczesnych przemian demograficznych w Polsce, Teologia i Moralność, 2 (26), 87–101. https://doi.org/10.14746/TIM.2019.26.2.7.
Kupczak, J. (2018). Źródła sporu o „Amoris laetitia”, Poznań: W drodze.
Lubińska–Tomczak, M. (2017). Asystentura rodziny jako nowy instrument pracy socjalnej, wspierający zrównoważony rozwój rodziny, Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Seria: Organizacja i Zarządzanie, z. 106, 196-205. https://doi.org/10.29119%2F1641-3466.2017.106.16.
Martínez Sistach, L. (2016). Come applicare „l’Amoris laetitia”, Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
Melina, L. (2018). Wyzwania Amoris laetitia dla teologa moralisty, Teologia i Moralność 1(23), 25–38. https://doi.org/10.14746/tim.2018.23.1.2.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, (2018). https://www.gov.pl/web/rodzina/wiecej-asystentow-rodziny-na-etacie (dostęp: 07.08.2018).
Najwyższa Izba Kontroli, (2014). Funkcjonowanie asystentów rodziny w świetle Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pracy zastępczej. Informacja o wynikach kontroli, Warszawa: Najwyższa Izba Kontroli.
Olczyk, M. (2018). Edukacja seksualna jako wychowanie do miłości. Niezmienne pryncypia i nowe wyzwania w świetle Amoris laetitia 259-290, Teologia i Moralność, 1 (23), 125–139. https://doi.org/10.14746/tim.2018.23.1.7.
Szot, A. (2018). Postrzeganie pracy asystenta rodziny przez klientów pomocy społecznej i osoby ich wspomagające, Problemy Współczesnej Pedagogiki, 4 (1), 83–92. https://doi.org/10.25944/pwp.18.4.8392.
Świderska, M. (2013). Asystent rodziny – współczesna forma pomocy rodzinie (Studia i Monografie, 40), Łódź: Wydawnictwo Społecznej Akademii Nauk.
Tumulewicz, A., Lawda, M. (2014). Asystentura rodzinna – Gdzie jesteśmy? Jakie mamy potrzeby, oczekiwania, rekomendacje, Podlaski Przegląd Społeczny, 3 (21), 10–18.
Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, Dz. U. 2004 nr 64 poz. 593 z późn. zmianami.
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, Dz. U. 2011 nr 149 poz. 887 z późn. zmianami.