Słowa kluczowe
komunikacja interpersonalna
rodzina
relacje w rodzinie
rodzina
relacje w rodzinie
Jak cytować
Wróbel, K. (2021). The specific nature of communication in the family system. Kwartalnik Naukowy Fides Et Ratio, 46(2), 118-128. https://doi.org/10.34766/fetr.v46i2.809
Język / Language
Słowa kluczowe
Abstrakt
Komunikacja i rodzina to zagadnienia, które podsycają ciekawość wielu badaczy. Rodzina, będąca najważniejszym środowiskiem życia każdego człowieka jest także wspólnotą, która jednoczy się przy pomocy wzajemnych, ciągłych i psychologicznych relacji. Czynnikiem determinującym zarówno rodzaj, jak i jakość tych relacji jest komunikacja. Celem artykułu jest przedstawienie rozważań, dotyczących specyfiki komunikacji w systemie rodzinnym, z uwzględnieniem podsystemu małżeńskiego, rodzicielskiego oraz między rodzeństwem.
Bibliografia
Adamska, K. (2013). Rola komunikacji w procesie planowanych zmian organizacyjnych, Zarządzanie zasobami ludzkimi, 2 (2013), 27-36.
Aleksiejuk, E. (2016). Wpływ relacji rodzicielskich na wychowanie i kształtowanie się tożsamości dziecka, (in:) J. Husár, M. Machalová, T. Hangoni, B. Kuzyšin (red.), Nová sociálna edukácia človeka IV, 166-173, Prešov: Prešovská Univerzita v Prešove.
Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka, tłum. A. Wojciechowski, Poznań: Zysk i Spółka.
Bereźnicka, M. (2014). Wychowanie dziecka we współczesnej rodzinie, Kraków; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Białek, K. (2015). Rodzina pod wpływem choroby jako stresora, Państwo i Społeczeństwo, 4 (15), 79-88.
Braun-Gałkowska M. (1992), Psychologiczna analiza systemów rodzinnych osób zadowolonych i niezadowolonych z małżeństwa, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Burkacka, I. (2017). Monoparentalność, wielorodzina i rodzina zrekonstruowana. Współczesne nazwy modeli życia rodzinnego, Artes Humanae, 2 (2017), 61-94.
Celińska-Miszczuk, A., Wiśniewska, L. (2014). Komunikacja w rodzinie: od interakcji do osobowej relacji (perspektywa personalistyczna), Pedagogia Christiana, 2 (32), 203-2018. DOI: : http://dx.doi.org/10.12775/PCh.2013.033
Chmielowska-Marmucka, A. (2015). O komunikacji interpersonalnej- werbalnej, niewerbalnej i wokalnej wymanie sygnałów w kontekście edukacyjnym, Problemy Współczesnej Pedagogiki, 1 (1), 25-39.
Chodkowski, Z. (2017). Zarys charakterystyki komunikacji interpersonalnej. Możliwe zakłócenia i bariery, Kultura – przemiany – edukacja, 5 (2017), 282-294. DOI: 10.15584/kpe.2017.5.17
Cudak, H. (2000). Funkcje rodziny w pierwszych okresach rozwojowych dziecka, Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP w Warszawie.
Dobek-Ostrowska B. (2002). Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław: Astrum.
Duda, M. (2017). Dom rodzinny – między tradycją a współczesnością, Studia Socialia Cracoviensia, 9 (2), 25-35, DOI 10.15633/ssc.2453.
Dudka, M. (2020). Czy komunikacja to tylko słowa? Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 2(42), 236-244, DOI 10.34766/fetr.v42i2.253.
Gałęska, U. (2015). Przeobrażenia więzi rodzinno-społecznych w rodzinie XXI wieku, Wychowanie w Rodzinie, 1 (2015), 27-51, DOI 10.23734/wwr20151.027.041.
Harwas-Napierała, B. (2008). Komunikacja interpersonalna w rodzinie, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Jagoszewska, I. (2015). Relacje w rodzinie CODA, Wychowanie w rodzinie, 1 (2015), 319-333, DOI: 10.23734/wwr20151.319.333
Juszczyk-Rygałło, J. (2016). Socjalzacja dziecka jako proces kształtowania tożsamości, Edukacja Elementarna w Teorii i Prakltyce, 11, 4 (42), 13-25, DOI: 10.14632/eetp.2016.11.40.13.
Karmolińska-Jagodzik, E. (2018). Przestrzeń międzygeneracyjna – relacje młodzieży z rodzicami, Studia Edukacyjne, 47 (2018), 289-311, DOI 10.14746/se.2018.47.18.
Koerner, A.F., Fitzpatrick, M.,A. (2002). Toward a theory of family communication, Communication Theory, 12 (1), 70-91.
Kołażyk, K. (2020). Rola dziadków we współczesnej rodzinie. Funkcjonowanie rodzin wielopokoleniowych z perspektywy psychologii, Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 1(41), 260-269, DOI 10.34766/fetr.v43i3.338.
Lulek, B. (2014). Komunikacja w małżeństwie i narzeczeństwie. Ujęcie porównawcze, Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych, 67, 153-168.
McKay, M., Davis, M., Fanning, P. (2001). Sztuka skutecznego porozumiewania się. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Nęcki, Z. (2006). Komunikacja międzyludzka, Kraków: Antykwa.
Okoń, W. (1998), Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Pisarek, W. (2008). Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Plopa, M. (2006). Więzi w małżeństwie i rodzinie, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Ryś, M. (1999). Psychologia małżeństwa w zarysie, Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN.
Sikorski, W. (2013). Zaburzona komunikacja interpersonalna w rodzinie, (in:) J. Brągiel, P. Kaniok, A. Kurcz (red.), Rodzicielstwo w kontekście wychowania i edukacji, 206-226, Opole: Wydanictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Smyczyński, T. (2005). Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa: C.H. Beck.
Stepulak, M. (2013). Relacje interpersonalne młodzieży studiującej w systemie rodzinnym, (in:) M. Stepulak (red.) Specyfika wychowania w systemie rodzinnym, Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Sypniewska, B. (2015). Istota, błędy i bariery w komunikowaniu się w organizacji, Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku,1 (21), 65-77.
Śniegulska, A. (2016). Rodzice w przestrzeni życia rodzinnego, Edukacyjna analiza transakcyjna, 5 (2016), 155-165. DOI: http://dx.doi.org/10.16926/eat.2016.05.10.
Tyszka, Z. (1974). Socjologia rodziny, Warszawa: PWN.
Warych-Czajka, A. (2018). zawsze można się porozumieć? Idea, świadomość i realizacja procesów komunikacji międzyludzkiej w świetle kognitywnym, (in:) A. Drabina-Rożewicz, A. Momot (red.), Język i kultura w komunikacji społecznej, 25-46, Wrocław: Stowarzyszenie Młodych Twórców „Kontrast”.
Wilk, J. (2016). Pedagogika rodziny, Lublin: Episteme.
Wojtyła, K. (1994). List do rodzin Gratissimam Sane z okazji roku rodziny. Pobrane z: http://kodr.pl/wp-content/uploads/2017/03/list_do_rodzin.pdf pobrano 09.03.2021.
Wysota, M. (2019). Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (KWKR)- kontrukcja i ocena psychometryczna, Polskie Forum Psychologiczne, 2, 205-224, DOI 10.14656/PFP20190204.
Zaborowski, Z. (1980). Rodzina jako grupa społeczno-wychowawcza, Warszawa: PWN.
Zalewska, S.,L. (2017). Wartości we współczesnej rodzinie, pomiędzy deklaracją a czynem, Society Register, 1(1), 183-198, DOI 10.14746/sr.2017.1.1.15.
Ziemska, M. (1977). Rodzina a osobowość, Warszawa: Wiedza Powszechna.
Aleksiejuk, E. (2016). Wpływ relacji rodzicielskich na wychowanie i kształtowanie się tożsamości dziecka, (in:) J. Husár, M. Machalová, T. Hangoni, B. Kuzyšin (red.), Nová sociálna edukácia človeka IV, 166-173, Prešov: Prešovská Univerzita v Prešove.
Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka, tłum. A. Wojciechowski, Poznań: Zysk i Spółka.
Bereźnicka, M. (2014). Wychowanie dziecka we współczesnej rodzinie, Kraków; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Białek, K. (2015). Rodzina pod wpływem choroby jako stresora, Państwo i Społeczeństwo, 4 (15), 79-88.
Braun-Gałkowska M. (1992), Psychologiczna analiza systemów rodzinnych osób zadowolonych i niezadowolonych z małżeństwa, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Burkacka, I. (2017). Monoparentalność, wielorodzina i rodzina zrekonstruowana. Współczesne nazwy modeli życia rodzinnego, Artes Humanae, 2 (2017), 61-94.
Celińska-Miszczuk, A., Wiśniewska, L. (2014). Komunikacja w rodzinie: od interakcji do osobowej relacji (perspektywa personalistyczna), Pedagogia Christiana, 2 (32), 203-2018. DOI: : http://dx.doi.org/10.12775/PCh.2013.033
Chmielowska-Marmucka, A. (2015). O komunikacji interpersonalnej- werbalnej, niewerbalnej i wokalnej wymanie sygnałów w kontekście edukacyjnym, Problemy Współczesnej Pedagogiki, 1 (1), 25-39.
Chodkowski, Z. (2017). Zarys charakterystyki komunikacji interpersonalnej. Możliwe zakłócenia i bariery, Kultura – przemiany – edukacja, 5 (2017), 282-294. DOI: 10.15584/kpe.2017.5.17
Cudak, H. (2000). Funkcje rodziny w pierwszych okresach rozwojowych dziecka, Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP w Warszawie.
Dobek-Ostrowska B. (2002). Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław: Astrum.
Duda, M. (2017). Dom rodzinny – między tradycją a współczesnością, Studia Socialia Cracoviensia, 9 (2), 25-35, DOI 10.15633/ssc.2453.
Dudka, M. (2020). Czy komunikacja to tylko słowa? Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 2(42), 236-244, DOI 10.34766/fetr.v42i2.253.
Gałęska, U. (2015). Przeobrażenia więzi rodzinno-społecznych w rodzinie XXI wieku, Wychowanie w Rodzinie, 1 (2015), 27-51, DOI 10.23734/wwr20151.027.041.
Harwas-Napierała, B. (2008). Komunikacja interpersonalna w rodzinie, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Jagoszewska, I. (2015). Relacje w rodzinie CODA, Wychowanie w rodzinie, 1 (2015), 319-333, DOI: 10.23734/wwr20151.319.333
Juszczyk-Rygałło, J. (2016). Socjalzacja dziecka jako proces kształtowania tożsamości, Edukacja Elementarna w Teorii i Prakltyce, 11, 4 (42), 13-25, DOI: 10.14632/eetp.2016.11.40.13.
Karmolińska-Jagodzik, E. (2018). Przestrzeń międzygeneracyjna – relacje młodzieży z rodzicami, Studia Edukacyjne, 47 (2018), 289-311, DOI 10.14746/se.2018.47.18.
Koerner, A.F., Fitzpatrick, M.,A. (2002). Toward a theory of family communication, Communication Theory, 12 (1), 70-91.
Kołażyk, K. (2020). Rola dziadków we współczesnej rodzinie. Funkcjonowanie rodzin wielopokoleniowych z perspektywy psychologii, Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 1(41), 260-269, DOI 10.34766/fetr.v43i3.338.
Lulek, B. (2014). Komunikacja w małżeństwie i narzeczeństwie. Ujęcie porównawcze, Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych, 67, 153-168.
McKay, M., Davis, M., Fanning, P. (2001). Sztuka skutecznego porozumiewania się. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Nęcki, Z. (2006). Komunikacja międzyludzka, Kraków: Antykwa.
Okoń, W. (1998), Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Pisarek, W. (2008). Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Plopa, M. (2006). Więzi w małżeństwie i rodzinie, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Ryś, M. (1999). Psychologia małżeństwa w zarysie, Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN.
Sikorski, W. (2013). Zaburzona komunikacja interpersonalna w rodzinie, (in:) J. Brągiel, P. Kaniok, A. Kurcz (red.), Rodzicielstwo w kontekście wychowania i edukacji, 206-226, Opole: Wydanictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Smyczyński, T. (2005). Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa: C.H. Beck.
Stepulak, M. (2013). Relacje interpersonalne młodzieży studiującej w systemie rodzinnym, (in:) M. Stepulak (red.) Specyfika wychowania w systemie rodzinnym, Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Sypniewska, B. (2015). Istota, błędy i bariery w komunikowaniu się w organizacji, Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku,1 (21), 65-77.
Śniegulska, A. (2016). Rodzice w przestrzeni życia rodzinnego, Edukacyjna analiza transakcyjna, 5 (2016), 155-165. DOI: http://dx.doi.org/10.16926/eat.2016.05.10.
Tyszka, Z. (1974). Socjologia rodziny, Warszawa: PWN.
Warych-Czajka, A. (2018). zawsze można się porozumieć? Idea, świadomość i realizacja procesów komunikacji międzyludzkiej w świetle kognitywnym, (in:) A. Drabina-Rożewicz, A. Momot (red.), Język i kultura w komunikacji społecznej, 25-46, Wrocław: Stowarzyszenie Młodych Twórców „Kontrast”.
Wilk, J. (2016). Pedagogika rodziny, Lublin: Episteme.
Wojtyła, K. (1994). List do rodzin Gratissimam Sane z okazji roku rodziny. Pobrane z: http://kodr.pl/wp-content/uploads/2017/03/list_do_rodzin.pdf pobrano 09.03.2021.
Wysota, M. (2019). Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (KWKR)- kontrukcja i ocena psychometryczna, Polskie Forum Psychologiczne, 2, 205-224, DOI 10.14656/PFP20190204.
Zaborowski, Z. (1980). Rodzina jako grupa społeczno-wychowawcza, Warszawa: PWN.
Zalewska, S.,L. (2017). Wartości we współczesnej rodzinie, pomiędzy deklaracją a czynem, Society Register, 1(1), 183-198, DOI 10.14746/sr.2017.1.1.15.
Ziemska, M. (1977). Rodzina a osobowość, Warszawa: Wiedza Powszechna.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##plugins.generic.usageStats.noStats##