Abstrakt
Artykuł dotyczy jednej ze starożytnych rodzin żydowskich, znanej m.in. dzięki pismom patrystycznym i komentarzom na temat wspólnoty rodzinnej utworzonej przez mężczyznę o imieniu Józef, jego żonę Maryję i dziecko płci męskiej, które wychowują jako swojego potomka i którego imię jest Jezus. w świetle tekstów licznych pisarzy pierwszych wieków chrześcijaństwa komentujących dokumenty Łk 1, 26-38 i Łk 2, 22-40 możliwym jest pogłębienie wiedzy na temat starożytnego rozumienia znaczenia tej rodziny pochodzącej z Galilei, w Judzie, będącej za panowania Oktawiana Augusta (30 przed J.-Chr. – 14) syryjską prowincją rzymską (Szymański 2005, s. 128; Baslez 2017). Nazywana „świętą” wskutek antycznego rozumienia stwórczej mocy Logosu, rodzina ta, jak każda inna w starożytności, podlega badaniom historyków. Pod względem sposobu sprawowania władzy jest rodziną patriarchalną, co jest typowym wzorem życia rodzinnego zarówno w zachodnim świecie antycznym jak i w społeczeństwach wschodnich. Wzór ten określa właściwe dla rodziny role mężczyzny i kobiety posiadających status rodziców, odpowiednio ojca i matki. Wychowując Jezusa zarówno duchowo jak i w żydowskiej kulturze prawnej, Józef i Maryja, zachowując sekret poczęcia dziecka – wcielonego Logosu, przedstawili je publicznie jako owoc ich naturalnego pożycia w związku małżeńskim.
Słowa klucze: Prawa antyczne Bliskiego Wschodu, małżeństwo, Święty Łukasz, Ojcowie Kościoła, Logos, historia rodziny orientalnej, rodzina patriarchalna, płodność małżeńska, kobieta, status żony i matki, mężczyzna, statut męża i ojca, dziecko w rodzinie, syn, adopcja, wierność małżeńska.