Keywords
stuttering
women
men
How to Cite
Abstract
The purpose of this article is to answer the question of whether there are differences in the structure of personality in terms of Costa and McCrea between stutterers-men and stutterers-women. For this purpose, 50 stutterers were examined (25 women and 25 men). Personality was examined with the NEO-FFI Personality Inventory, which analyzes the following five dimensions – factors: Extraversion, Agreeableness, Conscientiousness, Neuroticism, Openness (to experience). The results of the study show statistically significant differences between stuttering women and stuttering men in such dimensions as: neuroticism, openness to experience and conscientiousness. In the remaining dimensions, no significant differences were found between the studied groups of stammering men and women.
References
Adamczyk B. (1995), Wideo-echo (gadająca kaczka) jako nowy korektor w terapii jąkania, Logopedia, nr 22, s. 17 – 20.
Adamczyk B. (1993), Terapia jąkania metoda „Echo”, (w:) Diagnoza i terapia zaburzeń mowy, T. Gałkowski, Z. Tarkowski, Z. Zaleski (red.), s. 141- 15, Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Bielecki J. (1988a), Nasilenie agresji u męskiej młodzieży jąkającej się, Studia Philosoophiae Christianae, nr 24, s. 209-224.
Bielecki J. (1988b), Obraz siebie osób jąkających się, Studia Philosophiae Christiasnae, R. 24, nr 2, s. 199-208.
Bielecki J. (1999), Psychologiczne problemy dzieci i młodzieży jąkającej się, w: Dziecko niepełnosprawne, jego rodzina i edukacja, K.J. Zabłocki (red.), s. 134-150, Warszawa: Wydawnictwo „Żak”.
Bielecki J. (2001), Poczucie pewności siebie i potrzeba bezpieczeństwa u jąkających się przed terapią i po terapii, Studia Psychologica, 1, s. 103-110.
Bielecki J. (2002), Wybrane cechy osobowości dzieci i młodzieży jąkającej się w świetle badań psychologicznych, (w:) Osoba, Edukacja, Dialog, M. Ledzińska, A. Rutkowska, L. Wrona (red.), s. 134-142, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej.
Bochniarz A. (1999), Różne oblicza jąkania i sposoby pomagania jąkającym, Żory: Gabainet Logopedyczny, Demeostenes.
Byrne R. (1989), Pomówmy o zacinaniu, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
Chęciek M. ( 2007), Jąkanie. Diagnoza – Terapia – Program. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Costa J.P.T., McCrae R.R. (2005), Osobowość dorosłego człowieka, Kraków: Wydawnictwo WAM.
Gasiul H. (2006), Psychologia osobowość. Nurty teorie, koncepcje, Warszawa: Difin.
Kamińska D. (2006), Wspomaganie płynności mowy dziecka – profilaktyka, diagnoza i terapia jąkania wczesnodziecięcego, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Lichota E. J. (2008), Profilaktyka jąkania i niepłynność mówienia, Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
Minczakiewicz E. M. (1997), Mowa – Rozwój - Zaburzenia-Terapia, Kraków: Wydawnictwo Naukowe WSP.
Okrasińska A. (2013), Męka mówienia, Psychologia w Szkole, nr 4(40), s. 90-94.
Van Riper Ch. (1973), The treatment of stuttering, New Jerse: Englewood Clifs.
Wintage M. (1984), Definition in the problem, Journal of Speech and Hearing Disorder, nr 49, 429-431.
Tarkowski Z. (2002), Jąkanie, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA
Zawadzki B., Strelau J., Szczepaniak P., Śliwińska M., (1998), Inwentarz osobowości NEO-FFI Costy i MCCrae, Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.