Abstract
Communication and family are issues that feed the curiosity of many researchers. The family, which is the most important environment of every human being, is also a community that unites itself through mutual, continuous and psychological relationships. Communication is the decisive factor of both the type and quality of these relationships. The aim of the article is to present considerations on the specifics of communication in the family system, including the marital and parental ones as well as between sibling subsystems.
References
Adamska, K. (2013). Rola komunikacji w procesie planowanych zmian organizacyjnych, Zarządzanie zasobami ludzkimi, 2 (2013), 27-36.
Aleksiejuk, E. (2016). Wpływ relacji rodzicielskich na wychowanie i kształtowanie się tożsamości dziecka, (in:) J. Husár, M. Machalová, T. Hangoni, B. Kuzyšin (red.), Nová sociálna edukácia človeka IV, 166-173, Prešov: Prešovská Univerzita v Prešove.
Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka, tłum. A. Wojciechowski, Poznań: Zysk i Spółka.
Bereźnicka, M. (2014). Wychowanie dziecka we współczesnej rodzinie, Kraków; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Białek, K. (2015). Rodzina pod wpływem choroby jako stresora, Państwo i Społeczeństwo, 4 (15), 79-88.
Braun-Gałkowska M. (1992), Psychologiczna analiza systemów rodzinnych osób zadowolonych i niezadowolonych z małżeństwa, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Burkacka, I. (2017). Monoparentalność, wielorodzina i rodzina zrekonstruowana. Współczesne nazwy modeli życia rodzinnego, Artes Humanae, 2 (2017), 61-94.
Celińska-Miszczuk, A., Wiśniewska, L. (2014). Komunikacja w rodzinie: od interakcji do osobowej relacji (perspektywa personalistyczna), Pedagogia Christiana, 2 (32), 203-2018. DOI: : http://dx.doi.org/10.12775/PCh.2013.033
Chmielowska-Marmucka, A. (2015). O komunikacji interpersonalnej- werbalnej, niewerbalnej i wokalnej wymanie sygnałów w kontekście edukacyjnym, Problemy Współczesnej Pedagogiki, 1 (1), 25-39.
Chodkowski, Z. (2017). Zarys charakterystyki komunikacji interpersonalnej. Możliwe zakłócenia i bariery, Kultura – przemiany – edukacja, 5 (2017), 282-294. DOI: 10.15584/kpe.2017.5.17
Cudak, H. (2000). Funkcje rodziny w pierwszych okresach rozwojowych dziecka, Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP w Warszawie.
Dobek-Ostrowska B. (2002). Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław: Astrum.
Duda, M. (2017). Dom rodzinny – między tradycją a współczesnością, Studia Socialia Cracoviensia, 9 (2), 25-35, DOI 10.15633/ssc.2453.
Dudka, M. (2020). Czy komunikacja to tylko słowa? Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 2(42), 236-244, DOI 10.34766/fetr.v42i2.253.
Gałęska, U. (2015). Przeobrażenia więzi rodzinno-społecznych w rodzinie XXI wieku, Wychowanie w Rodzinie, 1 (2015), 27-51, DOI 10.23734/wwr20151.027.041.
Harwas-Napierała, B. (2008). Komunikacja interpersonalna w rodzinie, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Jagoszewska, I. (2015). Relacje w rodzinie CODA, Wychowanie w rodzinie, 1 (2015), 319-333, DOI: 10.23734/wwr20151.319.333
Juszczyk-Rygałło, J. (2016). Socjalzacja dziecka jako proces kształtowania tożsamości, Edukacja Elementarna w Teorii i Prakltyce, 11, 4 (42), 13-25, DOI: 10.14632/eetp.2016.11.40.13.
Karmolińska-Jagodzik, E. (2018). Przestrzeń międzygeneracyjna – relacje młodzieży z rodzicami, Studia Edukacyjne, 47 (2018), 289-311, DOI 10.14746/se.2018.47.18.
Koerner, A.F., Fitzpatrick, M.,A. (2002). Toward a theory of family communication, Communication Theory, 12 (1), 70-91.
Kołażyk, K. (2020). Rola dziadków we współczesnej rodzinie. Funkcjonowanie rodzin wielopokoleniowych z perspektywy psychologii, Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 1(41), 260-269, DOI 10.34766/fetr.v43i3.338.
Lulek, B. (2014). Komunikacja w małżeństwie i narzeczeństwie. Ujęcie porównawcze, Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych, 67, 153-168.
McKay, M., Davis, M., Fanning, P. (2001). Sztuka skutecznego porozumiewania się. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Nęcki, Z. (2006). Komunikacja międzyludzka, Kraków: Antykwa.
Okoń, W. (1998), Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Pisarek, W. (2008). Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Plopa, M. (2006). Więzi w małżeństwie i rodzinie, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Ryś, M. (1999). Psychologia małżeństwa w zarysie, Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN.
Sikorski, W. (2013). Zaburzona komunikacja interpersonalna w rodzinie, (in:) J. Brągiel, P. Kaniok, A. Kurcz (red.), Rodzicielstwo w kontekście wychowania i edukacji, 206-226, Opole: Wydanictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Smyczyński, T. (2005). Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa: C.H. Beck.
Stepulak, M. (2013). Relacje interpersonalne młodzieży studiującej w systemie rodzinnym, (in:) M. Stepulak (red.) Specyfika wychowania w systemie rodzinnym, Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Sypniewska, B. (2015). Istota, błędy i bariery w komunikowaniu się w organizacji, Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku,1 (21), 65-77.
Śniegulska, A. (2016). Rodzice w przestrzeni życia rodzinnego, Edukacyjna analiza transakcyjna, 5 (2016), 155-165. DOI: http://dx.doi.org/10.16926/eat.2016.05.10.
Tyszka, Z. (1974). Socjologia rodziny, Warszawa: PWN.
Warych-Czajka, A. (2018). zawsze można się porozumieć? Idea, świadomość i realizacja procesów komunikacji międzyludzkiej w świetle kognitywnym, (in:) A. Drabina-Rożewicz, A. Momot (red.), Język i kultura w komunikacji społecznej, 25-46, Wrocław: Stowarzyszenie Młodych Twórców „Kontrast”.
Wilk, J. (2016). Pedagogika rodziny, Lublin: Episteme.
Wojtyła, K. (1994). List do rodzin Gratissimam Sane z okazji roku rodziny. Pobrane z: http://kodr.pl/wp-content/uploads/2017/03/list_do_rodzin.pdf pobrano 09.03.2021.
Wysota, M. (2019). Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (KWKR)- kontrukcja i ocena psychometryczna, Polskie Forum Psychologiczne, 2, 205-224, DOI 10.14656/PFP20190204.
Zaborowski, Z. (1980). Rodzina jako grupa społeczno-wychowawcza, Warszawa: PWN.
Zalewska, S.,L. (2017). Wartości we współczesnej rodzinie, pomiędzy deklaracją a czynem, Society Register, 1(1), 183-198, DOI 10.14746/sr.2017.1.1.15.
Ziemska, M. (1977). Rodzina a osobowość, Warszawa: Wiedza Powszechna.
Aleksiejuk, E. (2016). Wpływ relacji rodzicielskich na wychowanie i kształtowanie się tożsamości dziecka, (in:) J. Husár, M. Machalová, T. Hangoni, B. Kuzyšin (red.), Nová sociálna edukácia človeka IV, 166-173, Prešov: Prešovská Univerzita v Prešove.
Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka, tłum. A. Wojciechowski, Poznań: Zysk i Spółka.
Bereźnicka, M. (2014). Wychowanie dziecka we współczesnej rodzinie, Kraków; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Białek, K. (2015). Rodzina pod wpływem choroby jako stresora, Państwo i Społeczeństwo, 4 (15), 79-88.
Braun-Gałkowska M. (1992), Psychologiczna analiza systemów rodzinnych osób zadowolonych i niezadowolonych z małżeństwa, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Burkacka, I. (2017). Monoparentalność, wielorodzina i rodzina zrekonstruowana. Współczesne nazwy modeli życia rodzinnego, Artes Humanae, 2 (2017), 61-94.
Celińska-Miszczuk, A., Wiśniewska, L. (2014). Komunikacja w rodzinie: od interakcji do osobowej relacji (perspektywa personalistyczna), Pedagogia Christiana, 2 (32), 203-2018. DOI: : http://dx.doi.org/10.12775/PCh.2013.033
Chmielowska-Marmucka, A. (2015). O komunikacji interpersonalnej- werbalnej, niewerbalnej i wokalnej wymanie sygnałów w kontekście edukacyjnym, Problemy Współczesnej Pedagogiki, 1 (1), 25-39.
Chodkowski, Z. (2017). Zarys charakterystyki komunikacji interpersonalnej. Możliwe zakłócenia i bariery, Kultura – przemiany – edukacja, 5 (2017), 282-294. DOI: 10.15584/kpe.2017.5.17
Cudak, H. (2000). Funkcje rodziny w pierwszych okresach rozwojowych dziecka, Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP w Warszawie.
Dobek-Ostrowska B. (2002). Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław: Astrum.
Duda, M. (2017). Dom rodzinny – między tradycją a współczesnością, Studia Socialia Cracoviensia, 9 (2), 25-35, DOI 10.15633/ssc.2453.
Dudka, M. (2020). Czy komunikacja to tylko słowa? Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 2(42), 236-244, DOI 10.34766/fetr.v42i2.253.
Gałęska, U. (2015). Przeobrażenia więzi rodzinno-społecznych w rodzinie XXI wieku, Wychowanie w Rodzinie, 1 (2015), 27-51, DOI 10.23734/wwr20151.027.041.
Harwas-Napierała, B. (2008). Komunikacja interpersonalna w rodzinie, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Jagoszewska, I. (2015). Relacje w rodzinie CODA, Wychowanie w rodzinie, 1 (2015), 319-333, DOI: 10.23734/wwr20151.319.333
Juszczyk-Rygałło, J. (2016). Socjalzacja dziecka jako proces kształtowania tożsamości, Edukacja Elementarna w Teorii i Prakltyce, 11, 4 (42), 13-25, DOI: 10.14632/eetp.2016.11.40.13.
Karmolińska-Jagodzik, E. (2018). Przestrzeń międzygeneracyjna – relacje młodzieży z rodzicami, Studia Edukacyjne, 47 (2018), 289-311, DOI 10.14746/se.2018.47.18.
Koerner, A.F., Fitzpatrick, M.,A. (2002). Toward a theory of family communication, Communication Theory, 12 (1), 70-91.
Kołażyk, K. (2020). Rola dziadków we współczesnej rodzinie. Funkcjonowanie rodzin wielopokoleniowych z perspektywy psychologii, Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 1(41), 260-269, DOI 10.34766/fetr.v43i3.338.
Lulek, B. (2014). Komunikacja w małżeństwie i narzeczeństwie. Ujęcie porównawcze, Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych, 67, 153-168.
McKay, M., Davis, M., Fanning, P. (2001). Sztuka skutecznego porozumiewania się. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Nęcki, Z. (2006). Komunikacja międzyludzka, Kraków: Antykwa.
Okoń, W. (1998), Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Pisarek, W. (2008). Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Plopa, M. (2006). Więzi w małżeństwie i rodzinie, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Ryś, M. (1999). Psychologia małżeństwa w zarysie, Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN.
Sikorski, W. (2013). Zaburzona komunikacja interpersonalna w rodzinie, (in:) J. Brągiel, P. Kaniok, A. Kurcz (red.), Rodzicielstwo w kontekście wychowania i edukacji, 206-226, Opole: Wydanictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Smyczyński, T. (2005). Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa: C.H. Beck.
Stepulak, M. (2013). Relacje interpersonalne młodzieży studiującej w systemie rodzinnym, (in:) M. Stepulak (red.) Specyfika wychowania w systemie rodzinnym, Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Sypniewska, B. (2015). Istota, błędy i bariery w komunikowaniu się w organizacji, Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku,1 (21), 65-77.
Śniegulska, A. (2016). Rodzice w przestrzeni życia rodzinnego, Edukacyjna analiza transakcyjna, 5 (2016), 155-165. DOI: http://dx.doi.org/10.16926/eat.2016.05.10.
Tyszka, Z. (1974). Socjologia rodziny, Warszawa: PWN.
Warych-Czajka, A. (2018). zawsze można się porozumieć? Idea, świadomość i realizacja procesów komunikacji międzyludzkiej w świetle kognitywnym, (in:) A. Drabina-Rożewicz, A. Momot (red.), Język i kultura w komunikacji społecznej, 25-46, Wrocław: Stowarzyszenie Młodych Twórców „Kontrast”.
Wilk, J. (2016). Pedagogika rodziny, Lublin: Episteme.
Wojtyła, K. (1994). List do rodzin Gratissimam Sane z okazji roku rodziny. Pobrane z: http://kodr.pl/wp-content/uploads/2017/03/list_do_rodzin.pdf pobrano 09.03.2021.
Wysota, M. (2019). Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (KWKR)- kontrukcja i ocena psychometryczna, Polskie Forum Psychologiczne, 2, 205-224, DOI 10.14656/PFP20190204.
Zaborowski, Z. (1980). Rodzina jako grupa społeczno-wychowawcza, Warszawa: PWN.
Zalewska, S.,L. (2017). Wartości we współczesnej rodzinie, pomiędzy deklaracją a czynem, Society Register, 1(1), 183-198, DOI 10.14746/sr.2017.1.1.15.
Ziemska, M. (1977). Rodzina a osobowość, Warszawa: Wiedza Powszechna.
Downloads
Download data is not yet available.