Abstrakt
Wstęp: Twórczość literacka Karola Wojtyły zbiega się z koncepcją o s o b y tworzoną przez niego na gruncie filozoficznym i teologicznym. Poezje i dramaty autorstwa Wojtyły odzwierciedlają w pełni przemyślaną i dojrzałą koncepcję osoby, którą wypracował on jako filozof personalista. Według Wojtyły osoba jest z jednej strony nieredukowalnym podmiotem, z drugiej zaś relacją. Koncepcja ta widoczna jest zwłaszcza w dramatach autorstwa Wojtyły, a także w jego liryce. W rozumieniu Kozieleckiego człowiek jako istota transgresyjna Homo Transgressivus posiada zdolność przekraczania granic materialnych, społecznych i symbolicznych. Człowiek jest sprawcą - ma wolność wyboru intencji, celów, operacji myślowych, działań.
Metoda: Analiza twórczości literackiej Karola Wojtyły i założeń transgresywnej koncepcji Józefa Kozieleckiego
Wyniki: Według Karola Wojtyły człowiek jest nie tylko sprawcą swego działania, ale także jego twórcą. Sprawczość ludzka jest zarazem twórczością, w której pierwszym tworzywem jest sam człowiek. Koncepcja psychologii religii proponowana przez Józefa Kozieleckiego nawiązuje do transgresyjnej teorii człowieka i odnosi się do refleksji antropologicznej i filozoficznej. Doświadczenie religijne przypomina wewnętrzny dom człowieka, prawdy wiary są tworzywem pozwalającym go budować. Religia stanowi rodzaj duchowej transgresji. Przestrzenią działań transgresyjnych jest przede wszystkim świat społeczny- charakterystyczny dla działań skierowanych ku ludziom. Człowiek jest sprawcą, którego działania i czyny – szczególnie transgresyjne – ustalają relacje danego człowieka – do świata wartości. Twórcze działania transgresyjne pozwalają przekształcać rzeczywistość. Wykraczanie poza granice stanowi jakby kolejne a k t y stwarzania – lub poszerzania – świata Jest to także autotransgresja powołana poprzez akty tworzenia.
Wnioski:
Twórczość literacka Karola Wojtyły oraz koncepcja treansgresywna Józefa Kozieleckiego zawierają charakterystyki rodzajów doświadczeń transgresyjnych, ukazują wielowymiarowość „światów transgresji” oraz bogactwo znaczeń pojęcia przekraczania granic. Wizja człowieka i jego doświadczenia zawierają sensotwórczy wymiar i heurystyczny potencjał.
Bibliografia
Błachnio, A. (2006). Autor siebie w trzeciej fali cywilizacyjnej, Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW.
Dąbrowski, K. (1986). Trud istnienia, Warszawa: Wiedza Powszechna.
Maslow, A.H. (1986). W stronę psychologii istnienia, Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Jan Paweł II (1999). List do artystów, (w:) K. Wojtyła Poezje, dramaty, szkice. Wstęp M. Skwarnicki, 560-578, Kraków: Wydawnictwo Znak.
Kozielecki, J. (1983). Działania transgresyjne: przekraczanie granic samego siebie, Przegląd Psychologiczny, 3, 505-517.
Kozielecki, J. (1984). Potrzeba hubrystyczna a działanie transgresyjne, Przegląd Psychologiczny, 2, 321–335.
Kozielecki, J. (1987). Koncepcja transgresyjna człowieka. Analiza psychologiczna, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kozielecki, J. (1991). Z Bogiem albo bez Boga. Psychologia religii: nowe spojrzenie, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kozielecki, J. (1996). Człowiek wielowymiarowy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Kozielecki, J. (1998).Transgresja i kultura, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Kozielecki, J. (2001). Psychotransgresjonizm. Nowy kierunek psychologii, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Kozielecki, J. (2004). Społeczeństwo transgresyjne. Szansa i ryzyko, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Kozielecki, J. (2006). Psychologia nadziei, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Kozielecki, J. (2009). Psychotransgresjonizm – zarys nowego paradygmatu, (w:) J. Kozielecki (red.), Nowe idee w psychologii, 330-347, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Obuchowski, K. (2000). Człowiek intencjonalny, czyli o tym, jak być sobą, Poznań: Rebis.
Obuchowski, K. (2000). Od przedmiotu do podmiotu, Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.
Popielski, K. (1994). Noetyczny wymiar osobowości, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Richard, R. (2007). Everyday creativity: Our hidden potential, (in:) R. Richards (ed.) Everyday creativity and new views of human nature. Psychological, social, and spiritual perspectives, Washington DC: American Psychological Association.
Runco, M.A. (2006). Reasoning and personal creativity, (in:) J.C. Kaufman, J. Bear (eds.), Creativity and reason in cognitive development, Cambridge: Cambridge Univerity Press.
Skwarnicki, M. (2004). Poetycka droga Papieża Wojtyły, (w:) K. Wojtyła, Poezje, dramaty, szkice, 5-22, Kraków: Wydawnictwo Znak.
Straś-Romanowska, M. (2016). Podmiot osobowy w świecie współczesnym, Psychologia Rozwojowa, 21, 2, 15–25.
Stróżewski, W. (1981). Etyka afirmacji, w: Istnienie i wartość, 263-264, Kraków: Wydawnictwo Znak.
Styczeń, T. (2000). Być sobą to przekraczać siebie – o antropologii Karola Wojtyły, (w:) K. Wojtyła, „Osoba i czyn” oraz inne studia antropologiczne, 491–526, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Wojtyła, K. (1955-1957). W poszukiwaniu podstaw perfekcjoryzmu w etyce, Roczniki Filozoficzne KUL, 5, 4, 303-317.
Wojtyła, K. (1960). Miłość i odpowiedzialność, Znak, 5 (71), 561-614.
Wojtyła, K. (1962). Narodziny Wyznawców, (w:) Poezje, dramaty, szkice, Kraków: Wydawnictwo Znak.
Wojtyła, K. (1968). Osoba i czyn: refleksywne funkcjonowanie świadomości i jej emocjonalizacja, Studia Theologica Varsaviensia, 6/1,101-119.
Wojtyła, K. (1969). Osoba i czyn, Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne.
Wojtyła, K. (1979). Myśląc Ojczyzna... Znak, 1–2, (pseudonim Stanisław Andrzej Gruda). Wojtyła, K. (1994). Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, (w:) T. Styczeń, W. Chudy,
J.W. Gałkowski, A. Rodziński, A. Szostek MIC (red.), seria: Człowiek i moralność, 4, Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Wojtyła, K. (1982). Miłość i odpowiedzialność, (w:) T. Styczeń, J.W. Gałkowski, A. Rodziński,
A. Szostek (red.), seria: Człowiek i moralność, t. 1Lublin: Wyd. Towarzystwo Naukowe KUL.
Wojtyła, K. (2000a). Osobowa struktura samostanowienia, (w:) T. Styczeń, W. Chudy, J.W. Gałkowski (red.) Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, 423-432, Lublin: Wyd. Towarzystwo Naukowe KUL.
Wojtyła, K. (2000b). Podmiotowość i „to, co nieredukowalne” w człowieku, (w:) T. Styczeń, W. Chudy, J.W. Gałkowski, A. Rodziński, A. Szostek (red.), Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Wojtyła, K. (2000c). Rozważania o istocie człowieka, Kraków: Wydawnictwo WAM.
Wojtyła, K. (2001). Miłość i odpowiedzialność, (w:) T. Styczeń, J.W. Gałkowski, A. Rodziński, A. Szostek MIC (red.), seria: Człowiek i moralność, Wyd. 3, Lublin: Wydawnictwo Towarzystwo Naukowe KUL.
Wojtyła, K. (2004). Myśląc Ojczyzna, (w:) Poezje, dramaty, szkice, Kraków: Wydawnictwo Znak.