Słowa kluczowe
procesy poznawcze
terapia niefarmakologiczna
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł podejmuje problematykę ukazania związków między niefarmakologicznymi metodami terapeutycznymi a poziomem funkcjonowania procesów poznawczych u osób z otępieniem Celem przeprowadzonych było ustalenie czy istnieje związek między niefarmakologicznymi metodami terapeutycznymi a poziomem funkcjonowania procesów poznawczych u osób z otępieniem, a jeśli taki występuje to czy procesy poznawcze osób uczestniczących w terapii są na wyższym poziomie oraz czy poziom funkcjonowania procesów poznawczych ma wpływ na samodzielność badanych osób. W badaniu wzięło udział 60 osób u których zdiagnozowano chorobę otępienną, gdzie połowa z nich uczestniczyła w regularnej terapii niefarmakologicznej, a druga połowa badanych nie. Poziom funkcjonowania procesów poznawczych został zbadany Krótką Skalą Oceny Stanu Umysłowego MMSE i Testem Rysowania Zegara, a poziom samodzielności został zmierzony oceną stanu pacjenta wg Skali Barthel.
Bibliografia
Améry, J. (2018). O starzeniu się. Bunt i rezygnacja. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
Anastasiadou, S., Meyer zu Reckendorf, C., Beck, H. (2022). Fascynujący mózg. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Barcikowska, M. (2017). Choroba Alzheimera jako najczęstsza postać choroby. (W:) M. Cybulski, N. Waszkiewicz, E. Krajewska-Kułak, K. Kędziora-Kornatowska (red.), Psychogeriatria, 45-62. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Bennet, S., Laver, K., Voigt-Radloff, S., Letts, L., Clemson, L., Graff, M., Wiseman, J., Gitlin, L. (2019). Occupational therapy for people with dementia and their family carers provided at home: a systematic review and meta-analysis. BMJ Open, 1-11. https://doi.org/10.1136/bmjopen-2018-026308
Bogusławski, W., Drat-Gzubicka, J. (2011). Przewlekle choroby w domu. Gdańsk: Fundacja Lubię Pomagać.
Borzym, A. (2021). Oddziaływania niefarmakologiczne w otępieniu. (W:) T. Parnowski (red.), Choroba Alzheimera, 50-61. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Brzózka, P. (2021). Skala Barthel – od niej zależy, czy dostaniesz pieniądze na opiekę długoterminową. (From:) https://www.medme.pl/artykuly/skala-barthel-co-to-jest,88273.html (access: 06.06.2023).
Długosz-Mazur, E., Bojar, I., Gustaw, K. (2013). Niefarmakologiczne metody postępowania u chorych z otępieniem. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 4, 458-462.
Domagała, A., Sitek, E. (2018). Niefarmakologiczne metody terapii w chorobie Alzheimera. (W:) A. Domagała, E. Sitek (red.), Choroba Alzheimera. Zaburzenia komunikacji językowej, 228-257. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
Evans, D., Lee, E. (2013). Impact of dementia on marriage: A qualitative systematic review. Sage Journals, 13(3), 330-349. https://doi.org/10.1177/1471301212473882
Falkowski, A., Maruszewski, T., Nęcka, E. (2008). Psychologia. Podręcznik akademicki tom 1. (W:) J. Strelau, D. Doliński (red.), Procesy poznawcze, 339-510. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Folstein, M., F., Folstein, S., E., Fanjiang, G. (2009). MMSE. Krótka Skala Oceny Stanu Umysłowego. Przewodnik kliniczny. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Francuz, P. (2000). Mechanizm uwagi. Przegląd zagadnień w perspektywie psychologicznej i neurofizjologicznej. (W:) J. Brzeziński, S. Kowalik (red.), O różnych sposobach uprawiania psychologii, 44-70. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Karbowski, M.G. (2021). W poszukiwaniu korelatów osobowości u adeptów teologii. Perspektywa noetyczna. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.
Kędziora-Kornatowska, K., Polak-Szabela, A. (2019). Zaburzenia otępienne wśród osób powyżej 60 roku życia. (W:) M. Cybulski, N. Waszkiewicz, E. Krajewska-Kułak, K. Kędziora-Kornatowska (red.), Psychogeriatria, 31-44. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Nestorowicz, J. (2021). Przebieg choroby Alzheimera. (W:) T. Parnowski (red.), Choroba Alzheimera 23-32. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Nęcka, E., Orzechowski, J., Szymura, B., Wichary, S. (2020). Psychologia poznawcza. Wydanie nowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Pąchalska, M. (2014). Neuropsychologia kliniczna. Urazy mózgu. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Pąchalska, M., Kaczmarek, B., L., J., Kropotov, J., D. (2019). Neuropsychologia kliniczna. Od teorii do praktyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Schindler, R.J. (2005). Otępienie naczyniopochodne i mieszane: znaczenie wczesnego leczenia farmakologicznego. Nowy Jork: Pfizer Inc.
Snow, T. (2019). Positive Approach to Care. (From:) https://teepasnow.com/blog/gems-screening-tool-all-certs-teepa-snow/ (access: 03.06.2023).
Sobierajewicz, J., Czaińska, M. (2019). Zaburzenie orientacji w czasie – charakterystyka i możliwości rehabilitacji u osób starszych. Gerontologia Polska, 27, 221-226.
Sobów, T. (2023). Farmakoterapia zespołów otępiennych. (W:) J. Rybakowski (red.), Psychofarmakologia kliniczna, 575-598. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Tröster, A., I., Woods, S., P. (2021). Neuropsychologiczne aspekty zaburzeń ruchowych i choroby neuronu ruchowego. (W:) C.L. Armstrong i L. Morrow (red.), Neuropsychologia medyczna, tom 2, 63-91. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Whatmough, C. (2021). Otępienie. (W:) C.L. Armstrong i L. Morrow (red.), Neuropsychologia medyczna, tom 2, 3-33. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
WHO (2008). Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych, ICD-10, Tom 1. Światowa Organizacja Zdrowia.
Woods, B., O’Philibin, L., Farrell, E., M., Spector, A., E., Orrell, M. (2018). Reminiscence therapy for dementia. Cochrane Database of Systematic Reviews, 3, 1–107. 10.1002/14651858.CD001120.pub3
Wójcik-Topór, P. (2018). Gerontologopedia. (W:) W. Tłokiński, S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray (red.), Niefarmakologiczne metody oddziaływania na funkcje poznawcze w otępieniach, 451-468. Gdańsk: Grupa Wydawnicza Harmonia.
Wysokiński, A., Gruszczyński, W. (2008). Współczesne koncepcje diagnostyczne, kliniczne i terapeutyczne otępienia czołowo-skroniowego. Łódź: Klinika Psychiatrii Dorosłych II Katedry Chorób Układu Nerwowego UM w Łodzi.