Objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego u kobiet w wieku rozrodczym – badania wstępne

Abstrakt

U zdecydowanej większości kobiet w okresie poprzedzającym krwawienie menstruacyjne pojawia się przynajmniej jeden lub więcej objawów psychosomatycznych, charakterystycznych dla zespołu napięcia przedmiesiączkowego, bądź przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego. Cel pracy: Celem pracy było zbadanie czy i w jakim stopniu u kobiet w wieku rozrodczym występują objawy PMS oraz od czego to zależy. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone od lutego do czerwca 2019 roku wśród 252 kobiet w wieku rozrodczym w przedziale wiekowym 20-35 lat na terenie Uniwersytetu Medycznego i Przyrodniczego w Lublinie oraz Poradni Położniczo-Ginekologicznej w Świdniku. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego z użyciem kwestionariusza własnego autorstwa i Skali Zespołu Napięcia Przedmiesiączkowego. Wyniki: U blisko połowy respondentów (45,2%) nasilenie objawów było na poziome umiarkowanym. Z kolei 40,5% badanych nie odczuwało żadnych dolegliwości zespołu napięcie przedmiesiączkowego (0,4%) lub były one słabo nasilone (40,1%). Do kategorii objawów, które pojawiały się najczęściej zaliczały się symptomy fizyczne, w tym najczęściej tkliwość i obrzęk piersi (52,8%), zmiany skórne (44%), zachcianki na produkty z dodatkiem soli i cukru (40,9%). Poziom wykształcenia badanych różnicował odczuwanie symptomów PMS (p = 0,001). Nasilenie dolegliwości zespołu nie było zależne natomiast od wieku (p = 0,097), aktywności fizycznej (p = 0,054), nawyków żywieniowych (p = 0,650) oraz suplementacji witaminą D (p = 0,159) i B (p = 0,458). Wnioski: Zdecydowana większość kobiet doświadcza przynajmniej jednego z objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Blisko połowa z nich cierpi z powodu zaburzeń przedmiesiączkowych w sposób umiarkowany. Wśród kategorii objawów, które pojawiają się najczęściej znajdują się symptomy fizyczne, a w szczególności tkliwość i obrzęk piersi, zmiany skórne oraz zachcianki pokarmowe. W kategorii objawów psychicznych najczęściej występują: drażliwość, zmiany nastroju, napięcie, trudności z koncentracją, płaczliwość i niepokój. Objawy behawioralne są najrzadziej występującymi dolegliwościami. Kobiety najczęściej wskazują na nadmierną wrażliwość, obniżenie wydajności pracy, brak zainteresowana zwykłymi czynnościami, wycofanie społeczne i niepokój. Uzyskane rezultaty sugerują konieczność dalszych poszukiwań w tym zakresie, w odniesieniu do kobiet w różnych grupach wiekowych, o różnym statusie zdrowotnym, poziomie wykształcenia, o zróżnicowanych zachowaniach zdrowotnych.