Muzyka w kontekście nauki o Kościele Augustyna z Hippony

Abstrakt

W artykule opisano niektóre założenia Augustyna dotyczące muzyki kościelnej. Współcześnie szeroko badane i znane są jego myśli związane z muzyką zawarte w jego dziełach filozoficznych. W niniejszej pracy natomiast oparto się głównie na jego homiletycznych i okolicznych przemówieniach, w których Augustyn nauczał o Kościele. W swoich wypowiedziach Augustyn przedstawiał muzykę, jako zewnętrzny znak jedności i powszechności Kościoła, o które troszczono się w starożytnej wspólnocie. Muzyka wykonywana w czasie liturgii Kościoła stała się dobrym przykładem także dla polemiki z poganami i heretykami. W mniemaniu Augustyna muzyka dobrze wspiera także eschatologię, ponieważ obrazuje wydarzenia przyszłe, w których uwielbienie Boga przez muzykę nie będzie mieć końca. Zachowało się wiele przemyśleń Augustyna nawiązujących do Kościoła i muzyki, natomiast w pracy ograniczono się tylko do kilku ciekawszych przykładów. Wyniki przeprowadzonych analiz można zestawić ze współczesną nauką Kościoła na temat muzyki sakralnej, w której podkreśla się chociażby aktywne uczestnictwo wiernych w liturgii, a także aktywność wewnętrzną – źródło tychże sugestii osadzone jest w starożytnym Kościele i przypominają te tezy, które między innymi zapisał w swoich dziełach i głosił święty Augustyn z Hippony.