Abstrakt
W praktyce wspólnoty Ruchu Światło–Życie zwanej Oazą niewiele mówiło się o specjalnej formacji dla dorosłych członków Ruchu. Sytuacja wielu wspólnot w różnych regionach kraju zaowocowała potrzebą wypracowaniem programu dla oddzielnej grupy formacyjnej, do której mogłyby należeć osoby dorosłe, które z różnych względów nie chcą należeć do gałęzi Ruchu przeznaczonej dla małżeństw czyli Domowego Kościoła Ruchu Światło–Życie. Celem artykułu jest ukazanie praktycznego zastosowania założeń pedagogii nowego człowieka ks. Blachnickiego w kontekście grup Oaz Dorosłych. Artykuł podzielony jest na część teoretyczno–formacyjną oraz część dotyczącą zasad organizacji i struktur wspólnoty. Badania rozpoczęto od analizy tekstów ks. Franciszka Blachnickiego dotyczących formacji osób dorosłych. Teksty te zestawiono z rzeczywistą sytuacją wspólnot Oaz Dorosłych funkcjonujących na terenie Diecezji Ełckiej. By móc poznać tę sytuację przeprowadzono ankietę audytoryjną wśród członków wspólnot. Dla pełniejszego obrazu przeprowadzono indywidualne wywiady z animatorami oraz księdzem opiekującym się tymi grupami. Wyniki tego zestawienia i badań umożliwiły skonstruowanie praktycznych wniosków, które mogą być zastosowane w formacji dorosłych członków Ruchu. Przeprowadzone analizy prowadza do wniosku, że należy wspierać działalność Oaz Dorosłych. Potrzebne jest skonkretyzowanie, jak wyglądać powinna formacja tych osób oraz jak powinny przebiegać rekolekcje formacyjne tej grupy. Należy też zaktywizować osoby uczestniczące w tej wspólnocie na rzecz posługi w Ruchu i kościele lokalnym.
Bibliografia
Biela B. (2009), Rodzina jako komunia życia i miłości w Domowym Kościele Ruchu Światło – Życie, Studia Pastoralne, nr 5, (str. 69 – 88).
Blachnicki F. (2002), Katechumenat na dzisiejszą godzinę, w: Katechumenat. Wspólnoty formacyjne we wspólnocie lokalnej, Biblioteczka animatora, E. Matuszyńska, I. Chłopkowska (red.),z. 2, (str.18-27), Krościenko: Wydawnictwo Światło – Życie.
Blachnicki F., (1970), Katechetyka fundamentalna: skrypt dla studentów KUL, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Blachnicki F., (1970), Teologia pastoralna ogólna. Cz. 1. Wstęp do teologii pastoralnej, teologiczne zasady duszpasterstwa, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Blachnicki F., (1971), Eklezjologiczna dedukcja teologii pastoralnej, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Blachnicki F., (1971), Teologia pastoralna ogólna. Cz. 2. Eklezjologiczna dedukcja teologii pastoralnej, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Blachnicki F., (1973), Liturgika ogólna, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Blachnicki F., (1980), Oaza Nowego Życia I stopnia dla rodzin. Część C. Szkoła Apostolska, Krościenko: Wydawnictwo Światło–Życie.
Blachnicki F., (1987), Charyzmat „Światło–Życie”, Krościenko: Wydawnictwo Światło–Życie.
Blachnicki F., (2001), Oaza Nowego Życia I stopnia. Podręcznik, Krościenko: Wydawnictwo Światło – Życie.
Blachnicki F., (2002), Sympatycy czy chrześcijanie? Katechumenat na dzisiejszą godzinę,
Krościenko: Wydawnictwo Światło–Życie.
Blachnicki F., (2005), Kerygmatyczna odnowa katechezy: zorientowanie w problematyce, Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.
Blachnicki F., (2005), Życie swoje oddałem za Kościół, Kraków: Wydawnictwo Światło–Życie.
Blachnicki F., (2006), Katechetyka fundamentalna, Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.
Blachnicki F., (2011), Pedagogia ministrancka: Katechetyka szczegółowa. Cz. 5, Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.
Blachnicki F., Ruch Światło–Życie jako pedagogia nowego człowieka, (online) http://blachnicki.oaza.pl/2009/06/03/ruch-swiatlo-zycie-jako-pedagogia-nowego-czlowieka/, (dostęp: 20.03.2019).
Brodzki K., Wojna J., (1988), Oazy Ruch Światło–Życie, Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza”.
Charyzmat i duchowość Ruchu Światło–Życie, (2002), Krościenko: Wydawnictwo Światło – Życie.
Charyzmat i duchowość Ruchu Światło–Życie. Uchwała II Kongregacji Diakonii Ruchu Światło-Życie podjęta w Krościenku 4 maja 2002 roku, (online) http://archiwalna.oaza.pl/dokument.php?id=1976, (dostęp: 07.12.2018).
Czupryński W., (2011), Odnowa parafii i duszpasterstwa. Deuterokatechumenalna koncepcja chrześcijańskiej formacji w myśli i dziele ks. Franciszka Blachnickiego, Olsztyn: Studio Poligrafii Komputerowej „SQL”.
Dybowska D., Istotne cechy metody oazy rekolekcyjnej jako metody przeżyciowo-wychowawczej, (online) http://www.archiwalna.oaza.pl/dokument.php?id=3437, (dostęp: 20.03.2018).
Dziesięć kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej. Pomoce formacyjne do spotkań i celebracje, (2009), Kraków: Wydawnictwo Światło – Życie.
Gębala R., Nowak A., (2014), Tajemnica wielka. Charyzmat maryjny w życiu Sługi Bożego ks. F. Blachnickiego i w Ruchu Światło–Życie, Kraków: Wydawnictwo Światło–Życie.
Guziakiewicz E., (2008), Z oazą na ty. Vademecum animatora Ruchu Światło–Życie, Mielec: Wydawnictwo Reporter.
Kosmowski W., Oaza Dzieci Bożych, (online) https://kosciol.wiara.pl/doc/494744.Oaza-Dzieci-Bozych, (dostęp: 07.12.2018).
Łysek J. (2017), Pedagogia Nowego Człowieka jako kategoria edukacyjna i refleksyjna praktyka, Nauczyciel i Szkoła, nr 61, s. 27–42.
Marczewski M. (2006), Katechetyka a teologia pastoralna, Collectanea Theologica, nr 76/4,
s. 109 – 115.
Mazur P., (2011), Podstawy pedagogiki pastoralnej, Kraków: Wydawnictwo WAM.
Oaza Nowego Życia III stopnia. Podręcznik. Część A ogólna, (1981), Kraków: Wydawnictwo Światło–Życie.
Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, (1988), Katowice: Księgarnia św. Jacka.
Ruch Oazowy (Oaza), (online) http://www.koszalin.oaza.pl/strona/wyswietl/80/ruch-oazowy-oaza, (dostęp: 07.03.2018).
Sędak M., (2014), Ewangeliczne Rewizje Życia po OND 10. Konspekt dla animatorów, Katowice: Centralna Diakonia Słowa.
Sobór Watykański II (1967), Paris: Éditions du Dialogue.
Stala J. (2009), Koncepcja wychowania w ujęciu księdza Franciszka Blachnickiego jako synteza antropocentryzmu i chrystocentryzmu, Roczniki Pastoralno–Katechetyczne, t. 1 (56), s. 181–192.
UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie upamiętnienia ks. Franciszka Blachnickiego w 30. rocznicę śmierci, (online) http://orka.sejm.gov.pl/proc8.nsf/uchwaly/1099_u.htm, (dostęp: 20.02.2019).
Wywiad z Izabelą Olszewską (wywiad przepr. M. Czekała), (dn. 20.05.2018), Suwałki.
Wywiad z ks. Szymonem Klimaszewskim (wywiad przepr. M. Czekała), (dn. 5.06.2018), Warszawa.
Zasady Domowego Kościoła zatwierdzone w marcu 2006 roku na czas nieokreślony. Aneks z czerwca 2014 roku, zawierający zmiany w punkcie 33 i 34, (2015), Kraków: Wydawnictwo Światło–Życie.