Abstrakt
Proces komunikacji interpersonalnej jest zjawiskiem międzykulturowym i towarzyszy ludziom od wieków, we wszystkich okresach życia i różnych formach aktywności społecznej. Procesy komunikacji interpersonalnej zachodzące w rodzinie są szczególnie ważne, ponieważ są ważnymi determinantami funkcjonowania rodziny. Komunikacja rodzinna odbywa się na tle relacji między członkami rodziny, będąc jednocześnie wskaźnikiem i współtwórcą tych relacji. Fakt, że komunikacja ta odbywa się w ramach szczególnie intensywnych interakcji osobistych, ze względu na wysoką częstotliwość, trwałość i specyfikę kontaktów między członkami rodziny, determinuje jej wyjątkowość. Komunikacja w rodzinach ponadnarodowych wydaje się szczególnie interesująca, ponieważ odbywa się nie tylko w przestrzeni rzeczywistej, ale także w przestrzeni wirtualnej.Bibliografia
Burgoon, J., Dillman, L., Stern, L. (1993). Adaptation in Dyadic Interaction: Defining and Operationalizing Patterns of Reciprocity and Compensation, Communication Theory, nr 3, 295-316.
Danilewicz, W. (2010). Rodzina ponad granicami, Białystok: Wydawnictwo Trans Humana.
Gwiazdowska-Stańczak, S. (2015). Komunikacja rodzinna w Internecie, (w:) Dialog w rodzinie - dobre praktyki, B. Parysiewicz, M. Wyżlic, K. Komsta-Tokarzewska (red.), 58-62, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Harwas-Napierała, B. (2006a). Komunikacja interpersonalna i jej kształtowanie jako istotny wymiar jakości życia rodziny, (w:), Jakość życia rodzinnego. Wybrane zagadnienia, T. Rostowska (red.), 29-42, Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki w Łodzi.
Harwas–Napierała, B. (2006b). Komunikacja w rodzinie ujmowanej jako system w relacji rodzice – dzieci, Roczniki Socjologii Rodziny, nr XVII, 221-233.
Harwas–Napierała, B. (2008). Komunikacja interpersonalna w rodzinie, Poznań: Wydawnictwo UAM.
Harwas–Napierała, B. (2014). Specyfika komunikacji interpersonalnej w rodzinie ujmowanej jako system, (w:) Psychologia rodziny, I. Janicka, H. Liberska (red.), 48-72, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kurcz, I. (2000). Język i komunikacja, (w:) Psychologia T. 2, J. Strelau (red.), 231-274, Gdańsk: GWP Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne – Naukowe.
Kozdrowicz, E. (2006). Rodzina niepełna, (w:) Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, T.V, T. Pilch (red.), s.336, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „ŻAK”.
Kuryś, K. (2011). System rodzinny wobec zmian rozwojowych, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Lee, P.S.N, Leung L. i in. (2011). Internet Communication Versus Face - to – face Interaction in Quality of Life, Social Indicators Research, nr 3, 375-389.
Margasiński, A. (2009). Skale oceny Rodziny. Polska adaptacja FACES IV – Flexibility and Cohesion Evaluation Scales Davida H. Olsona, Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych.
Nęcki, Z. (1996). Komunikacja międzyludzka, Kraków: Wydawnictwo Antykwa.
Rostowska, T. (2007). Komunikacja w rodzinie jako uwarunkowanie jakości życia, (w:) Człowiek u progu trzeciego tysiąclecia. Zagrożenia i wyzwania. T. 2, M. Plopa (red.), 277-299, Elbląg: Wydawnictwo Elbląskiej Uczelni Humanistyczno-Ekonomicznej.
Rostowska, T. (2008). Małżeństwo, rodzina, praca, a jakość życia, Kraków: Wydawnictwo Impuls.
Sanna, L., Schwarz, N. (2003). Debiasing the Hindsight Bias: The Role of Accessibility Experiences and (Mis) Attributions, Journal of Experimental Social Psychology, nr 39, 287-295.
Satir, V. (2000). Terapia rodziny. Teoria i praktyka. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Satir, V. (2002). Rodzina. Tu powstaje człowiek. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Walczak, B. (2016). Rodzina transnarodowa. Konteksty i implikacje, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Zwierzchowska, I. (2015). Oblicza dzieciństwa w rodzinie migracyjnej, (w:) Dziecko, rodzina, wychowanie. Wybrane konteksty, J. Karbowniczek, A. Błasiak, E. Dybowska (red.), 277-302, Kraków: Wydawnictwo Ignatianum.