Diagnostyka i leczenie zaburzeń hormonalnych jako wyraz troski o zdrowie prokreacyjne i profilaktyka niepłodności.: Czy metody rozpoznawania płodności mogą być pomocne?

Abstrakt

Zaburzenia hormonalne dotyczące zarówno kobiety, jak i mężczyzny mogą stanowić przyczynę niepłodności, uniemożliwiając uzyskanie ciąży bądź jej donoszenie. z tego względu optymalne byłoby, aby każda para decydująca się na prokreację została wstępnie oceniona pod kątem możliwości występowania chorób gruczołów dokrewnych jeszcze przed podjęciem starań o ciążę, a nie dopiero
w przypadku trudności w uzyskaniu poczęcia. Diagnostykę i leczenie zaburzeń hormonalnych można w tym przypadku traktować jako profilaktykę niepłodności, a zarazem wyraz troski o zdrowie prokreacyjne. u osób w wieku rozrodczym istotna jest również kontynuacja leczenia chorób rozpoznanych w dzieciństwie. 

W opracowaniu omówiono wybrane zaburzenia dotyczące czynności jajników (zaburzenia owulacji, niedomoga lutealna, zespół policystycznych jajników), podwzgórza i przysadki (podwzgórzowy brak miesiączki, hiperprolaktynemia), tarczycy (niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, nadczynność tarczycy), które mogą stanowić przyczynę niepłodności. 

U kobiet szczególne znaczenie w rozpoznawaniu chorób endokrynologicznych może mieć samoobserwacja cyklu miesiączkowego, która pozwala stwierdzić takie objawy, jak: nieprawidłowa długość poszczególnych faz cyklu, zaburzenia dotyczące śluzu szyjkowego czy podstawowej temperatury ciała. Prawidłowe i możliwie wczesne zauważenie tych niepokojących objawów wymaga ścisłej współpracy pacjentki nie tylko z lekarzem, ale przede wszystkim z instruktorem metod naturalnego planowania rodziny.

Słowa kluczowe: Niepłodność, zaburzenia hormonalne, metody rozpoznawania płodności, zdrowie prokreacyjne