Jak cytować
Kraśniewski, K., & Kraśniewska, J. (2018). Coaching w pracy z rodziną. Potrzeba wyboru coachingu zgodnego z antropologią integralną. Kwartalnik Naukowy Fides Et Ratio, 35(3), 40-54. Pobrano z https://fidesetratio.com.pl/ojs/index.php/FetR/article/view/514
Język / Language
Słowa kluczowe
Abstrakt
Artykuł jest próbą zwrócenia uwagi, na możliwość wykorzystania w pracy z rodziną coachingu. Bardzo ważny w tym kontekście, wydaje się właściwy wymiar antropologiczny, który ze względu na ideologię relatywizmu często przybiera formę antropologii redukcyjnej odbierającej człowiekowi jego podmiotowość. Nowym narzędziem zyskującym coraz większą popularność, również w pracy z rodziną jest coaching. Każde działanie wobec drugiego człowieka, a zwłaszcza skierowane na jego rozwój, zakłada w tle jakąś wizję antropologiczną. Wobec wszystkich rodzajów coachingów, należy umieć rozeznać w kluczu antropologii integralnej zawarte w nich fałszywe i prawdziwe idee. Wydaje się, że jest stosunkowo mało propozycji coachingowych docierających do najgłębszych potrzeb i pragnień ludzkich, a tym bardziej do najgłębszych struktur antropologicznych (duchowo-personalistycznych) człowieka, zwłaszcza zainteresowanego swoim rozwojem wewnętrznym. Praca z rodziną z wykorzystaniem coachingu w kontekście antropologii integralnej będzie, zatem skoncentrowana na pogłębionej wizji rodziny, rozumianej, jako wspólnota osób
Bibliografia
Adamski F. (1984), Socjologia małżeństwa i rodziny, Warszawa: PWN.
Adamski F. (2004), Rodzina, (w:) Wychowanie do życia w rodzinie. Słownik pojęć,
K. Ostrowska (red.), s. 104-105, Kraków: Wydawnictwo Rubikon.
Barbera P. (2012), Emergent coaching – a Gestalt approach to mindful leadership, Coaching Review, 1(4), s. 29–40.
Collins G.R. (2016), Coaching w ujęciu chrześcijańskim, zamień swój potencjał
w rzeczywistość, Warszawa: Oficyna Wydawnicza LOGOS.
Czarkowska L.D. (2011), Filary coachingu i sześć dróg rozwoju organizacji, (w:) Coaching. Katalizator rozwoju organizacji, L. D. Czarkowska (red.) s. 45-62, Warszawa: Wydawnictwo New Dawn.
Frankl V.E. (2009), Człowiek w poszukiwaniu sensu. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
Frankl V.E. (2010), Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
Frankl V.E. (1976), Homo patiens, Warszawa: Wydawnictwo Instytut Wydawniczy PAX.
Gutek G. (2003), Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Kimsey-House H. (2014), Coaching koaktywny. Zmiany w biznesie, zmiany w życiu, Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer SA.
Kieszkowska A. (2010), Metodyka pracy ze skazanymi. Coaching, jako forma wspomagania rozwoju w procesie integracji społecznej, (w:) Probacja Ministerstwo Sprawiedliwości, M. Przybylski (red.), s. 86-104. Warszawa: Wydawnictwo Ekspertyz Sądowych.
Kordziński J. (2015), Dyrektor szkoły – moderator, facylitator, coach, Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer SA.
Kozińska B. (2013), Koncepcja rodzicielskiego coachingu regulacji emocji w świetle teorii przywiązania, Ruch Pedagogiczny, nr 4, s. 39-53.
Kozłowski R. (2016), Coaching drogi, Konin: Wydawnictwo Psychoskok.
Kraśniewska J. (2012), Psychiczny rozwój dziecka w kontekście antropologii duchowości, (w:) Zdrowie dziecka ujęcie holistyczne, B. Gulla, M. Borowska (red.), s. 38-55. Kraków: Wydawnictwo św. Stanisława BM.
Latek–Olaszek K. (2012), Coaching przywódcy a podwładni, Coaching Review, 1 (4), s. 104-125.
Marciniak J.P. (2009), Próba zastosowania Viktora Emila Frankla koncepcji rozwoju noetycznego w programie terapii uzależnień, Zakroczym: Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości.
Papież Franciszek (2018), Adhortacja Apostolska Gaudete et exultate, o powołaniu do świętości w świecie współczesnym.
Papież Jan Paweł II (1994), Przesłanie do XVIII Międzynarodowego Kongresu Rodziny, Warszawa, 14-17 kwietnia 1994.
Piechnik–Potęga M. (2012), O coachingu koaktywnym interpretatywnie, Coaching Review, 1(4), s. 80–87.
Pokrywka M. (2010), Antropologiczne podstawy moralności małżeństwa i rodziny, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Posacki A. (2007), Psychologia i New Age, Gdańsk: Wydawnictwo Arka Noego.
Posacki A. (2009a), Encyklopedia zagrożeń duchowych, s. 257- 267, Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Posacki A. (2009b), Ezoteryzm i okultyzm – formy dawne i nowe, Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Posacki A. (2012), Neospirytyzm i pseudopsychologie, Kraków: Wydawnictwo M.
Ratzinger J. (2005), Homilia wygłoszona podczas Mszy św. na rozpoczęcie konklawe.
Rogers J. (2010), Coaching podstawy umiejętności, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Rzycka O. (2015), Menedżer coachem. Jak rozmawiać, by osiągnąć rezultaty, Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer SA.
Sobór Watykański II Gaudium et spes.
Sokołowska E. (2012), Czy analiza transakcyjna może być użyteczna w coachingu?, Coaching Review, 1 (4), s. 41–59.
Stoltzfus T. (2012), Sztuka zadawania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętnosć coacha?, Wrocław: Aetos Media Sp. z o.o.
Wolicki M. (2001), Podstawy filozoficzne analizy egzystencjalnej i logoterapii, Wrocław: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu.
Wujec B. (2012), Geneza i definicje coachingu, Coaching Review, 1 (4), s. 4–28.
Netografia:
Rodzaje coachingu: przegląd terminologii, coaching.synapsis.pl/Rodzaje-coachingu-przeglad-terminologii/ (19.05. 2018).
Geneza i rodzaje coachingu, http://www.monroue.pl/geneza-i-rodzaje-coachingu (19.05.2018).
Czym jest coaching, www.sexyzaczynasiewglowie.pl/coaching/czym-jest-coaching/ (19.05.2018).
Typy coachingu, mentalnespa.manifo.com/baza-wiedzy/typy-coaching-u, (19.05.2018).
Akademia coachów chrześcijańskich, www.acch.pl, (1.09.2018).
Matwiejczuk M., Coaching chrześcijański – możliwy? https://www.deon.pl/inteligentne-zycie/firma-praca-i-kariera/art,218,coaching-chrzescijanski-mozliwy.html, (1.09.2018).
Adamski F. (2004), Rodzina, (w:) Wychowanie do życia w rodzinie. Słownik pojęć,
K. Ostrowska (red.), s. 104-105, Kraków: Wydawnictwo Rubikon.
Barbera P. (2012), Emergent coaching – a Gestalt approach to mindful leadership, Coaching Review, 1(4), s. 29–40.
Collins G.R. (2016), Coaching w ujęciu chrześcijańskim, zamień swój potencjał
w rzeczywistość, Warszawa: Oficyna Wydawnicza LOGOS.
Czarkowska L.D. (2011), Filary coachingu i sześć dróg rozwoju organizacji, (w:) Coaching. Katalizator rozwoju organizacji, L. D. Czarkowska (red.) s. 45-62, Warszawa: Wydawnictwo New Dawn.
Frankl V.E. (2009), Człowiek w poszukiwaniu sensu. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
Frankl V.E. (2010), Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
Frankl V.E. (1976), Homo patiens, Warszawa: Wydawnictwo Instytut Wydawniczy PAX.
Gutek G. (2003), Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Kimsey-House H. (2014), Coaching koaktywny. Zmiany w biznesie, zmiany w życiu, Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer SA.
Kieszkowska A. (2010), Metodyka pracy ze skazanymi. Coaching, jako forma wspomagania rozwoju w procesie integracji społecznej, (w:) Probacja Ministerstwo Sprawiedliwości, M. Przybylski (red.), s. 86-104. Warszawa: Wydawnictwo Ekspertyz Sądowych.
Kordziński J. (2015), Dyrektor szkoły – moderator, facylitator, coach, Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer SA.
Kozińska B. (2013), Koncepcja rodzicielskiego coachingu regulacji emocji w świetle teorii przywiązania, Ruch Pedagogiczny, nr 4, s. 39-53.
Kozłowski R. (2016), Coaching drogi, Konin: Wydawnictwo Psychoskok.
Kraśniewska J. (2012), Psychiczny rozwój dziecka w kontekście antropologii duchowości, (w:) Zdrowie dziecka ujęcie holistyczne, B. Gulla, M. Borowska (red.), s. 38-55. Kraków: Wydawnictwo św. Stanisława BM.
Latek–Olaszek K. (2012), Coaching przywódcy a podwładni, Coaching Review, 1 (4), s. 104-125.
Marciniak J.P. (2009), Próba zastosowania Viktora Emila Frankla koncepcji rozwoju noetycznego w programie terapii uzależnień, Zakroczym: Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości.
Papież Franciszek (2018), Adhortacja Apostolska Gaudete et exultate, o powołaniu do świętości w świecie współczesnym.
Papież Jan Paweł II (1994), Przesłanie do XVIII Międzynarodowego Kongresu Rodziny, Warszawa, 14-17 kwietnia 1994.
Piechnik–Potęga M. (2012), O coachingu koaktywnym interpretatywnie, Coaching Review, 1(4), s. 80–87.
Pokrywka M. (2010), Antropologiczne podstawy moralności małżeństwa i rodziny, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Posacki A. (2007), Psychologia i New Age, Gdańsk: Wydawnictwo Arka Noego.
Posacki A. (2009a), Encyklopedia zagrożeń duchowych, s. 257- 267, Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Posacki A. (2009b), Ezoteryzm i okultyzm – formy dawne i nowe, Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Posacki A. (2012), Neospirytyzm i pseudopsychologie, Kraków: Wydawnictwo M.
Ratzinger J. (2005), Homilia wygłoszona podczas Mszy św. na rozpoczęcie konklawe.
Rogers J. (2010), Coaching podstawy umiejętności, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Rzycka O. (2015), Menedżer coachem. Jak rozmawiać, by osiągnąć rezultaty, Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer SA.
Sobór Watykański II Gaudium et spes.
Sokołowska E. (2012), Czy analiza transakcyjna może być użyteczna w coachingu?, Coaching Review, 1 (4), s. 41–59.
Stoltzfus T. (2012), Sztuka zadawania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętnosć coacha?, Wrocław: Aetos Media Sp. z o.o.
Wolicki M. (2001), Podstawy filozoficzne analizy egzystencjalnej i logoterapii, Wrocław: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu.
Wujec B. (2012), Geneza i definicje coachingu, Coaching Review, 1 (4), s. 4–28.
Netografia:
Rodzaje coachingu: przegląd terminologii, coaching.synapsis.pl/Rodzaje-coachingu-przeglad-terminologii/ (19.05. 2018).
Geneza i rodzaje coachingu, http://www.monroue.pl/geneza-i-rodzaje-coachingu (19.05.2018).
Czym jest coaching, www.sexyzaczynasiewglowie.pl/coaching/czym-jest-coaching/ (19.05.2018).
Typy coachingu, mentalnespa.manifo.com/baza-wiedzy/typy-coaching-u, (19.05.2018).
Akademia coachów chrześcijańskich, www.acch.pl, (1.09.2018).
Matwiejczuk M., Coaching chrześcijański – możliwy? https://www.deon.pl/inteligentne-zycie/firma-praca-i-kariera/art,218,coaching-chrzescijanski-mozliwy.html, (1.09.2018).
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##plugins.generic.usageStats.noStats##