Słowa kluczowe
Kościół
kryzys
promocja
rodzina
Jak cytować
Abstrakt
Pojęcie rodziny katolickiej można wyjaśniać poprzez jej przynależność do Kościoła, jak i poprzez jej związek z sakramentami (z łaską Bożą) itp. Jej powołaniem jest wspólnota życia kobiety i mężczyzny (communio personarum), utworzona przez zawarte sakramentalne małżeństwo i posiadanie potomstwa. Taka wspólnota cieszy się w porządku prawnym Kościoła katolickiego normatywną (kanoniczną) opieką, jak i promocją. Ma to szczególnie znaczenie w sytuacji zetknięcia się Magisterium Kościoła z ideologią gender, czy w ogóle z kulturą świecką (i jest to status quo zagadnienia). Autor analizy wskazał na ważniejsze elementy, które mają (jego zdaniem) szczególne znaczenie dla tej konfrontacji. Przeanalizował w szczególności te aspekty, które w doktrynie Kościoła nazywane są kryzysowymi. Celem było wykazanie, w jakim kierunku idzie (lub powinna pójść z punktu widzenia katolickiej etyki) kanoniczna obrona wiary, moralności, dobra duchowego itp. Chodziło o takie sytuacje, kiedy strona praktykująca wiarę katolicką chce zawrzeć małżeński związek z osobą nieochrzczoną lub z notorycznym odstępcą od wiary, tj. formalnym apostatą itp. Tu Kościół oprócz tradycyjnej rękojmi wiary żąda czegoś więcej, będąc (ze względu na pojawiające się zagrożenia utraty wiary przez praktykującego nupturienta) niechętnym do związków mieszanych i im podobnym.
Bibliografia
Brzeziński, M. (2014). Kanoniczne aspekty płci i transseksualizmu. Ius Matrimoniale, 25(2), 89-103.
Congregazione per la Dottrina della Fede. (2003). “Notificazione” circa alcuni risvolti canonici riguardanti i casi di transessualismo. Notiziaro CEI, 1, 35-36.
Dullak, K. (2020). Przygotowanie do małżeństwa mieszanego w świetle Dekretu Ogólnego Episkopatu Polski z 8.10.2019 roku. Prawo Kanoniczne, 63(1), 93-111, https://doi.org/10.21697/pk.2020.63.1.05
Dybowska, E. (2018). Transformacja pojęcia rodzina we współczesnym dyskursie interdyscyplinarnym. (W:) B. Sieradzka-Baziur (red.), Pedagogika rodziny na początku XXI wieku w świetle pojęć i terminów, 9-34, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Ignatianum.
Franciszek. (2016). Adhortacja apostolska Amoris laetitia, Rzym: Libreria Editrice Vaticana.
Frąszczak, M. (2021). Okoliczności wyłączające zawarcie małżeństwa w Kodeksie Prawa Kanonicznego z roku 1983. Kościół i Prawo, 23(10/2), 167-180. https://doi.org/10.18290/kip21102.11
Fryska, Z. (2010). Niesakramentalne związki małżeńskie a powołanie do wspólnoty eklezjalnej i małżeńskiej (praca magisterska), Lublin: KUL, (from:) https://www.academia.edu/10714582/Niesakramentalne_zwi%C4%85zki_ma%C5%82%C5%BCe%C5%84skie_a_powo%C5%82anie_do_wsp%C3%B3lnoty_eklezjalnej_i_ma%C5%82ze%C5%84skiej (access: 14.11.2022).
Gajda, P.M. (2000). Prawo małżeńskie Kościoła Katolickiego. (W:) Cz. Noworolnik (red.), Academica, Tarnów: BIBLOS.
Gołębiowska, A. (2012). Homoseksualizm jako przyczyna nieważności małżeństwa według orzecznictwa Roty Rzymskiej i Trybunałów Kościelnych. Seminare. Poszukiwania Naukowe, 23, 31-47.
Góralski, W. (2020). Niezdolność do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich wynikających ze skierowania małżeństwa ku dobru małżonków oraz wykluczenie tego dobra. Pelplin: Wydawnictwo Bernardinum.
Grężlikowski, J. (2009). Wpływ formalnego aktu wystąpienia z Kościoła katolickiego na zawarcie małżeństwa kościelnego. Studia Wrocławskie, 12, 131-145.
Jan Paweł II. (1981). Adhortatio apostolica Familiaris consortio. Roma: Libreria Editrice Vaticana.
Janczewski, Z. (2016). Udzielanie komunii św. osobom rozwiedzionym? Analiza adhortacji „Amoris laetitia” papieża Franciszka, Prawo Kanoniczne, 59(2), 41-58.
Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK). (1994). Poznań: Pallottinum.
KEP–Konferencja Episkopatu Polski. (2019). Dekret ogólny o przeprowadzaniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa kanonicznego, (from:) http://pliki.diecezja.lublin.pl/prawo-KEP/Dekret_o_rozmowach_kanonicznych_z_narzeczonymi_8-10-2019.pdf (access: 15.06.2022).
KEP. (1989). Instrukcji Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w Kościele katolickim, (from:) https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WE/kep/kkbids/malzenstwo113121989.html (access: 13.06.2022).
KEP. (2020). Stanowisko Konferencji Episkopatu Polski w kwestii LBGT+, (from:) https://info.wiara.pl/files/20/08/28/609063_ZDfi_EpiskopatuPolskiwkwestiiLGBT.pdf (access: 12.11.2022).
Kodeks Prawa Kanonicznego (KPK/83). (1984). Poznań: Pallottinum.
Kongregacja Doktryny Wiary. (1966). Dokument Matrimoni sacramentum Acta Apostolicae Sedis, 58, 235-239.
Krajczynski, J. (2019). Amicus Plato, sed magis amica veritas. Duszpasterstwo małżeństw mieszanych. Prawo Kanoniczne, 62(3), 127-148, https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.3.06
Majer, P. (2019). Czy adhortacja „Amoris laetitia” zmieniła kanon 915? Prawo Kanoniczne, 62(4), 91-111, https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.4.04
Olczyk, M. (2021). Moralne aspekty homoseksualizmu w świetle wypowiedzi Magisterium Kościoła po Soborze Watykańskim II. Verbum Vitae, 39(1), 369-396, https://doi.org/10.31743/vv.11574
Pryba, A. (2014). Polska rodzina katolicka a rozwój społeczeństwa obywatelskiego. Uwagi na marginesie raportu Rodzina bogactwem (dobrem) dla społeczeństwa. Teologia i Moralność, 15(1), 37-51, https://doi.org/10.14746/TIM.2014.15.1.2
Salij, J. (2016). Czy do ważnego zawarcia sakramentalnego małżeństwa potrzebna jest wiara? (W:) P. Kroczek (red.) Znaczenie wiary dla małżeństwa: w kierunku zmiany prawa, 107–118. (Annales Canonici Monographiae, 4). Kraków: Wydawnictwo Naukowe UPJPII. http://dx.doi.org/10.15633/9788374385220.07
Sobczak, A. (2002). Aktualna dyscyplina Kościoła wobec małżeństw mieszanych i im podobnych, (from:) http://mateusz.pl/rodzina/as-mm.htm (access: 3.12.2022).
Sokołowski, J. (2013). Instytucja rodziny w prawie kanonicznym. Studia nad Rodziną, 17(1), 291-313.
Sowiński, J. (2019). Niezdolność do zawarcia małżeństwa spowodowana zaburzeniami identyfikacji płciowej. Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich, 29(32), 149-184, https://doi.org/10.32077/skp.2019.32.1-9pl
Stawniak, H. (2019). Problematyka przeszkody niemocy płciowej i tzw. „zmiany płci” w kontekście Dekretu ogólnego KEP z dnia 26 listopada 2019 roku. Prawo Kanoniczne, 64(2) 85-115, https://doi.org/10.21697/pk.2021.64.2.04
Strzelczyk, G. (2016). Niespójność katolickiej doktryny o sakramencie małżeństwa. Studia Teologii Dogmatycznej, 2, 106-119, https://doi 10.15290/std.2016.02.07
Szczygielski, K. (2014). Konkubinat jako źródło małżeńskiej przeszkody przyzwoitości w prawie kanonicznym, Miscellanea Historico-Iuridica, 8(2), 149-166, https://doi.org/10.15290/mhi.2014.13.02.09
Sztychmiler, R. (2016). Sakramentalność małżeństwa w perspektywie prawnokanonicznej. Studia Teologii Dogmatycznej, 2, 86-105, https://doi.org/10.15290/std.2016.02.06
Szymczak, J. (2002). Definicje rodziny. Studia nad Rodziną, 11(2), 151-165.
Świerczek, A. (2013). Wolne związki w świetle nauczania Kościoła o małżeństwie, Kraków: Wydawnictwo św. Stanisława BM.
Tykfer, M. (2018). „Amoris laetitia”. Rozeznawać we wspólnocie, (from:) https://magazynkontakt.pl/amoris-laetitia-rozeznawac-we-wspolnocie (access: 10.05.2022).
Wąsik, W. (2013). Symulacja zgody małżeńskiej jako przyczyna nieważności małżeństwa w prawie Kościoła łacińskiego. Kieleckie studia Teologiczne, 12, 215-153.
Yasteremyskyy, A. (2018). „Wolne Związki” w świetle adhortacji Amoris laetitia. Wynik uwarunkowań czy wyzwanie duszpasterskie? Ateneum Kapłańskie, 171(1), 123-132.
Ziółkowska, K. (2018). Ochrona rodziny w prawie kanonicznym i w polskim prawie pracy. Olsztyn: UMW.
Zubert, B.W. (2011). Ochrona rodziny w prawie Kościoła łacińskiego. Elżbieta Szczot. Lublin 2010 (recenzja). Prawo Kanoniczne, 53(3/4), 399-408.