Witold Pilecki jako wzór troskliwego rodzica w świetle teorii Erika Eriksona: -

Abstrakt

Tematyka pracy koncentruje się wokół postaci Żołnierzy Niezłomnych jako wzorów osobowych w wychowaniu do wartości. W literaturze historycznej istnieje wiele opracowań poświęconych Żołnierzom Niezłomnym, natomiast w literaturze psychopedagogicznej jest ich na razie zaledwie kilka. Zamierzeniem autora artykułu jest ożywienie naukowych rozważań w kwestii wychowawczych implikacji biografii Niezłomnych. Powszechnie wiadomym jest, że Witold Pilecki, najbardziej znany Żołnierz Niezłomny, był wybitnym patriotą. Celem tego artykułu jest wykazanie, że był również wzorem troskliwego rodzica, inspirującym do naśladownictwa. W artykule odwołano się do teorii rozwoju psychospołecznego autorstwa Erika Eriksona, ze szczególnym uwzględnieniem cnoty troski, która umożliwia rozwiązanie kryzysu generatywność-stagnacja charakterystycznego dla średniej dorosłości i pomaga w prawidłowej realizacji zadania, jakim jest wychowywanie potomstwa. Według Eriksona prawdziwie troskliwy rodzic ustawicznie wypracowuje w sobie skłonność do troszczenia się o ludzi (przede wszystkim o własne potomstwo, ale również o ludzi w ogóle), przedmioty oraz idee. Cnota troski przejawia się wyjściem poza potrzeby samego siebie, działaniem dla dobra przyszłych pokoleń, autentycznością. Troska pomaga poradzić sobie ze stagnacją przejawiającą się nadmierną koncentracją na sobie i niechęcią do drugiego człowieka. Wykazano, że Witold Pilecki doskonale spełnił wyszczególnione przez Eriksona kryteria prawdziwej troski i jest tym samym wzorem osobowym w wychowaniu do troskliwego rodzicielstwa. W artykule posłużono się metodą biograficzną. Wykorzystano wybrane opracowania i teksty źródłowe opisujące życie i działalność Pileckiego, ze szczególnym uwzględnieniem wspomnień jego córki, Zofii Pileckiej-Optułowicz. Przedstawiła ona Witolda Pileckiego jako rodzica troszczącego się o swoje potomstwo i innych ludzi, zaradnego gospodarza prężnie zajmującego się produkcją rolniczą oraz człowieka oddanego idei pomocy bliźniemu, dążącego bezinteresownie do jej urzeczywistnienia.