Nowoczesność i tradycjonalizm w sztuce sepulkralnej Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie. Tendencje, przykłady i twórcy

Abstrakt

Artykuł ma charakter inicjujący badania nad stylem Art Déco i modernizmem w sztuce sepulkralnej Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie. Zaprezentowano w nim grupę dzieł wybranych na podstawie kryteriów stylistycznych oraz wysokiej jakości artystycznej i naukowej. Wykorzystano tradycyjne metody badawcze związane z historią sztuki to jest analizę formalną, ikonograficzną i ikonologiczną ze względu na to, że badania nad formą architektoniczno-rzeźbiarską grobowców i nagrobków Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie znajdują się wciąż w początkowym stadium. Badania wykazały różnorodność kierunków architektonicznych w sztuce sepulkralnej powstającej w pierwszym trzydziestoleciu XX w., od tendencji neoklasycznych, poprzez Art Déco i tak zwany styl wschodnio-małopolski, aż po awangardowy modernizm. Doprowadziły do wyodrębnienia grup grobowców z Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie reprezentatywnych dla popularnych kierunków architektonicznych w tym czasie. W artykule wskazano na cechy i podłoże ideowe tych tendencji oraz zaprezentowano środowisko twórców – – lwowskich architektów, rzeźbiarzy, dekoratorów i kamieniarzy, w tym krąg związany z pracownią kamieniarską Tadeusza Iwanowicza, do którego należeli m. in. architekci Bronisław Wiktor oraz Wincenty Witold Rawski. Badania doprowadziły do wniosku, że sztuka sepulkralna, która powstawała na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie w pierwszym trzydziestoleciu XX w. podlegała intensywnym zmianom od neoklasycyzmu, poprzez Art Déco i styl wschodnio-małopolski aż po awangardowy modernizm. Było to spowodowane dynamiką rozwoju architektury w tym czasie, ale także po prostu modą na określone formy. Rozwojowi sztuki sepulkralnej sprzyjała wysoka świadomość artystyczna jej twórców: właścicieli firm kamieniarskich, architektów, dekoratorów i rzeźbiarzy.